سؤال: در علم كلام چه كتابى غير از شرح تجريد خوب است؟
جواب: خيلى نوشته اند، مخصوصا در مبحث امامت. سيّد مرتضى ـ رحمه اللّه  ـ شافى نوشته است. مرحوم كراچكى هم اعتقاداتى نوشته است.
سؤال: كشف الفوائد چگونه است؟
جواب: آن نيز مانند شرح تجريد است و شايد معروفترين شرح، شرح تجريد علاّمه ـ رحمه اللّه  ـ باشد، منتهى خيلى نياز به تهذيب و تنظيم دارد؛ زيرا عمده ى مباحث آن، مبحث الهيّات آن است كه مطالب آن منتشر و پراكنده است و يك مطلب در چند مبحث پراكنده شده است. كتاب حقّ اليقين سيّد شُبَّرـ رحمه اللّه  ـ هم خوب است.

نقل مى كنند: ايشان حضرت اميرالمؤمنين ـ عليه السّلام ـ را خواب ديد و آن حضرت به ايشان فرمود كه: «أُكْتُبْ.» بنويس. از آن وقت مشغول به نويسندگى شد؛ لذا تمام كتاب هاى او خوب است.
. . . اگر كسى در مسائل اعتقادى و كلامى بگويد: «قَوْلِى فِى هذَا الْبابِ، قَوْلُ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ـ عليه السّلام ـ .» اعتقاد من در اين باره، اعتقاد امام صادق ـ عليهالسّلام ـ است.
نظير آن روايت كه مى گويد: «قَوْلِى فِى هذا، قَوْلُ إِمامِ الْوَقْتِ.» اعتقاد من در اين باره، اعتقاد امام زمان است.
و يا بگويد:«أَعْتَقِدُ فِى هذِه الْمَسأَلَةِ الاْءِعْتِقادِيَّةِ بِما يَعْتَقِدُ بِه إِمامُ الْعَصْرِ وَ الزّمانِ ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ـ .» اعتقاد من در اين مسأله ى اعتقادى، همان اعتقاد امام عصر و امام زمان ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ـ است. و سپس در علم كلام نظر كند، ضررى به او نمىرساند، زيرا اعتقاد اجمالى اش محفوظ است.